วันอังคารที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2552

เปิดบ้านชาวไอริช...ผู้หลงรักทะเลหัวหิน

เปิดบ้านชาวไอริช...ผู้หลงรักทะเลหัวหิน


หากการ หาที่พำนักของใครสักคนจะเป็น สถานที่แห่งไหนในบ้านเมืองใดสักแห่ง นั่นคงเป็นการตัดสินใจแล้วว่าชีวิตที่เหลืออยู่จะขอพักพิง อิงแอบไปกับทุกชีวิตรายรอบ และวัฒนธรรมของที่นั่นด้วยความเต็มใจ

โจเอล เฟลด์แมน (Mr.Joel Feldman) เป็นชาวไอริชที่สารภาพว่า เขารักเมืองไทยและอยากใช้ชีวิตที่นี่ต่อไปเรื่อยๆ รักแรกพบที่มีต่อบ้านเมืองนี้ เกิดขึ้นเมื่อ 10 ปี ก่อน หลังจากปลูกความรักขึ้นทีละนิด จากการท่องเที่ยวในบ้านเราอยู่หลายหน และมักจะกลับมาเยือนอีกบ่อยครั้ง เพราะติดใจในความงามทางธรรมชาติ ความมีอัธยาศัยดีของคนไทย รสชาติอาหาร และการต้อนรับที่อบอุ่น

ก่อนจะย้ายมาลงหลักปักฐานราวปี 2548 เมื่อถึงคราวที่คนๆ เดียวกันต้องนั่งเก้าอี้ กรรมการผู้อำนวยการ บริษัท อคานโด จำกัด ทำธุรกิจอสังหาฯ ที่เขาภาคภูมิใจ บริหารสินทรัพย์ของกองทุนรวม Lizmans Property Fund ดูแลเอฟพี คอนโดมีเนียม ซ. ลาดพร้าว 49 และโครงการอื่นๆ เต็มตัว กลายเป็นจุดเปลี่ยน จากนักท่องเที่ยวสู่การเป็นผู้อยู่อาศัย(กึ่ง)ถาวร ตราบที่เขายังสามารถสร้างงานและมอบสิ่งดีๆ ให้สังคมนี้ ไปพร้อมๆ กับการทำธุรกิจที่ถนัด ด้วยความตั้งใจและเพียรพยายามมาตั้งแต่อายุยังน้อย

โจเอลเล่าว่า ธุรกิจอสังหาฯ ไม่ว่าใครก็ทำได้ ตัวเขาเองก็เริ่มจากศูนย์ และมองว่า...คุณวุฒิ ทางการศึกษาอาจยังไม่จำเป็นเท่า... การทำความรู้จักกับความต้องการของลูกค้า ซึ่งถือเป็นหัวใจ ถ้าสามารถรู้ได้ถึงความต้องการที่แท้จริง พยายามหาสิ่งที่เหมาะสมที่สุด และตามมาด้วยความซื่อสัตย์กับลูกค้า จนเกิดความเชื่อใจด้วยแล้ว แม้การซื้อ-ขายจะไม่เกิดขึ้นในคราวแรก แต่ก็มั่นใจได้ว่าลูกค้าจะกลับมาซื้อกับเราอีกในไม่ช้า หากเราตอบโจทย์ได้ตรงและให้ในสิ่งที่ดีที่สุด

ณ เรือนไม้สีเหลือง(อบอุ่น) โครงสร้างภายนอกยังคงสภาพเดิมไว้ทุกประการแห่งนี้ เขาบอกว่า เหมือนฝันที่เป็นจริง อยากมีบ้านพักตากอากาศริมหาดหัวหินมานานแล้ว ถือเป็นของขวัญให้กับชีวิตที่พิเศษมาก ทั้ง บ้านเก่า ของเก่า ติดทะเล ใกล้เขตพื้นที่พระราชฐาน เงียบสงบและปลอดภัย

ทั้งหมดนี้ คงไม่ต่างกันนักกับเจ้าตัว ผู้หลงใหลในมนต์เสน่ห์ของหัวหิน และไขกุญแจความต้องการของตัวเองออกอย่างจริงใจ

เหตุ ลงตัว...ที่มาของช่วงเวลา กว่าครึ่งค่อนสัปดาห์ที่เขาเลือกใช้ชีวิตในช่วงวันพักผ่อน ณ เรือนจุลินทร์ บ้านพักตากอากาศยุคเก่าแห่งชายหาดหัวหิน ที่เจ้าของยินดีให้ฝรั่งเช่าในราคาที่พอสู้ไหว แต่มีข้อแม้ว่า.. ต้องเช่าเพื่อพักอาศัยเท่านั้น


แม้วันแรกที่ย้ายเข้ามา สภาพบ้านจะเก่ามาก แทบอยู่ไม่ได้ แต่เมื่อเทความเอาใจใส่ ผสมไอเดียการตกแต่งตามชอบใจ(สไตล์ไทยผสมยุโรป) ลงไป ในทันทีที่ย้ายเข้ามาอยู่ เลือกใช้สีโทนร้อนช่วยเพิ่มความสดใส ดังจะเห็นได้จากสีของตัวบ้าน ภาพศิลปะ และชุดเฟอร์นิเจอร์ที่เลือกมาประดับตกแต่งบ้านหลังนี้ ก็สร้างความมีชีวิตชีวาในช่วงวันหยุดได้ไม่แพ้กัน

ใช่ เพียงแค่ตัวบ้าน หรือการนั่งปล่อยอารมณ์ไปกับสายลมโชยและเสียงคลื่นกระทบฝั่งกับหนังสือดีๆ สักเล่มเท่านั้น แต่ทุกชีวิตในรอบรั้วที่อยู่ร่วมกันด้วยความเป็นกันเอง ก็เป็นส่วนเติมเต็มให้วันพักผ่อนของชาวไอริชผู้นี้ครบสูตรยิ่งขึ้น

นอก จาก แม่บ้านและพนักงานที่ร้าน Chinawhite บาร์เล็กๆ ในตัวเมืองหัวหิน ที่เขาเป็นเจ้าของแล้ว เจ้าตูบทั้งสาม Digby,Ben และ Storm ก็ยังเป็นเพื่อนคลายเหงายามที่ต้องอยู่ห่างครอบครัว ซึ่งโจเอล ยอมรับว่า แม้ตัวเขาเองจะเป็นไอริช แต่ตกหลุมรักเมืองไทยเข้าอย่างจัง คิดเสมอว่าที่นี่เป็นบ้าน และตั้งใจว่า..ชีวิตหลังเกษียณจะขอพำนักอยู่ในเมืองไทยต่อไป

"อยากเป็นคนไทยนะ แต่ความจริงแล้วเราก็รู้ว่า... เราไม่ใช่ ฉนั้นยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นจะดีกว่า และ อย่า! พยายามเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง มันคงตลก แต่ในฐานะผู้มาพำนักในบ้านเมือง ที่ๆ เราก็หวังเสมอว่าจะได้อยู่ไปนานๆ ก็ถือเป็นความจำเป็นอย่างมาก... ที่ต้องปรับตัวเองให้เข้ากับวัฒนธรรมและสังคมที่เรามาอาศัยอยู่ได้อย่างกลม กลืน และสิ่งที่ขาดไม่ได้ นั่นคือ มิตรภาพกับความจริงใจที่ต้องมีให้กับทุกคน ณ ที่แห่งนั้น"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น